خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Imperial-Way Zen: Ichikawa Hakugen’s Critique and Lingering Questions for Buddhist Ethics

توضیحاتی در مورد کتاب

در طول نیمه اول قرن بیستم، رهبران بودایی ذن به طور فعال به امپریالیسم ژاپن کمک کردند و آنچه را که «ذن به روش امپراتوری» (کودو ذن) نامیده می‌شود، به وجود آوردند. مهمترین منتقد آن کشیش، پروفسور و فعال، ایچیکاوا هاکوگن (1902-1986) بود که دهه های پس از تسلیم ژاپن را تقریباً به تنهایی به شرح حمایت ذن از رژیم امپریالیستی ژاپن پرداخت و موضوع مسئولیت جنگ بودایی را تحت فشار قرار داد. ایچیکاوا نقد خود را بر رویکرد ذن به رهایی دینی، پیامدهای سیاسی ساختارهای متافیزیکی بودایی، همکاری سنتی بین بودیسم و ​​دولت‌ها در شرق آسیا، نظام فلسفی نیشیدا کیتارو (1876-1945) و بقایای دولت شینتو در ژاپن پس از جنگ علیرغم اهمیت نوشته های ایچیکاوا، این جلد اولین کتابی است که هر محققی به نقد او می پردازد. کریستوفر آیوز علاوه بر جزئیات اعمال و ایدئولوژی ذن امپریالیستی و واکنش‌های ایچیکاوا به آنها، بازتاب‌های خود را در مورد اخلاق بودایی در پرتو این پدیده ارائه می‌کند. او فصل هایی را به ترسیم ناسیونالیسم بودایی از بازسازی میجی در سال 1868 تا 1945 و خلاصه استدلال های ایچیکاوا در مورد علل ذن امپراتوری اختصاص می دهد. پس از ارزیابی ادعای برایان ویکتوریا مبنی بر اینکه ذن امپریالیستی ناشی از ارتباط سنتی بین ذن و سامورایی هاست، آیوز استدلال خود را ارائه می کند که ذن امپریالیستی را می توان به عنوان نمونه ای مدرن از نقش سنتی بودیسم به عنوان محافظ قلمرو درک کرد. با عطف به ژاپن پس از جنگ، آیوز به بررسی میزان تأمل رهبران ذن در مواضع سیاسی خود در زمان جنگ پرداخته و شروع به ساختن یک اخلاق اجتماعی انتقادی ذن کرده است. در نهایت، او منابعی را که ذن می‌تواند به رهبران معاصرش ارائه دهد، در حالی که آنچه را که خودشان به‌عنوان وظیفه‌ای مبرم معرفی کرده‌اند، در نظر می‌گیرد: اطمینان از اینکه از این پس ذن درگیر ماجراجویی بین‌المللی نخواهد شد و در عوض خود را وقف ارتقای صلح و حقوق بشر خواهد کرد. روشن و متوازن در روش شناسی خود و به خوبی مبتنی بر تحلیل متنی، ذن امپریالیستی، دانش‌آموزان، دانشجویان و سایر علاقه‌مندان به بودیسم، اخلاق، عمل ذن، و همکاری دین در خدمت خشونت و امپریالیسم را به خود جذب خواهد کرد.