خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Public Persons

توضیحاتی در مورد کتاب

این مجموعه از قطعات مختصر به بررسی رابطه قدرت با دانش می پردازد. لیپمن به خرد ذاتی مردم ادای احترام نمی کرد. در حالی که او تمایلی به سلب حق رای شهروندان نداشت، معتقد بود نخبگان موتورهای قدرت را به حرکت در می آورند. نظر او این بود که آزادی و دموکراسی مستلزم حکومتی است که در صورت لزوم، «بر خلاف جریان احساسات خصوصی شنا کند.» از آنجایی که مردم بیش از حد متفرق هستند، اطلاعات ضعیفی دارند و بیش از حد به خود احترام می‌گذارند، باید اختیارات به آنها تفویض شود. شاید برای “دفاتر اطلاعاتی” یا حداقل برای کسانی که عاقلتر از بسیاری هستند که قدرت تصمیم گیری درباره سؤالات آزاردهنده را بر اساس شایستگی خود دارند.

لیپمن این را در دنیای واقعی می دانست. ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم که توسط شاهان فیلسوف اداره شود. در حالی که حاضر بود به کمتر راضی شود، اما حاضر نبود به سیاستمدارانی بسنده کند که «فقط وقتی به آنها آرامش می دهند، مماشات می کنند، رشوه می دهند، اغوا می کنند، بامز می کنند و در غیر این صورت موفق به دستکاری عناصر مطالبه گر و تهدیدکننده در حوزه انتخابیه خود می شوند.» اغواگران و بامبوزن ها عموماً مسئول بودند و چون در عصری «غنی با علایق متنوع و سخاوتمندانه» بودند، بی نظم و بی نظم شده بودند.

Public Persons جنبه غیر رسمی The Public است. فلسفه. لیپمن تلاش می کند افول دموکراسی های غربی را توضیح دهد و احیای آنها را تجویز کند. او نتیجه می گیرد که نمی توان با تحقیق عقلانی شرایطی را که برای وجود جامعه خوب باید رعایت شود، کشف کرد. لیپمن تنش میان انگیزه‌های خصوصی و حقیقت متعالی را «مضمون پایان‌ناپذیر گفتمان انسانی» می‌دید. هماهنگی‌های گاه و بیگاه در زندگی مقدسین و اعمال قهرمانان و تعالی نبوغ بسیار باشکوه است. اما شکوه استثنا بود، بدبختی قاعده. در این حجم معمولی به هر دو چهره انسانی داده شده است.