خرید و دانلود نسخه کامل کتاب «El Campamento de los Santos» El Desembarco del Islam (1973-2016)

توضیحاتی در مورد کتاب

2016: تحلیل ژئوپلیتیکی خام از «امروز» جهانی ما، نوشته شده در سال 1973

از مقدمه تا نسخه سوم فرانسه (1985):
این رمان برای اولین بار در سال 1973 منتشر شد، موقعیتی را پیش بینی می کند که
این در حال حاضر قابل قبول است و تهدیدی را تشکیل می دهد که احتمال آن دیگر برای کسی غیرقابل قبول به نظر نمی رسد: این حمله مسالمت آمیز به فرانسه و سپس غرب توسط جهان سوم را توصیف می کند که به انبوهی تبدیل شده است. در همه حوزه‌ها – آگاهی جهانی، دولت‌ها، تعادل تمدن‌ها و مهم‌تر از همه، در محافل درونی هر یک – یک سؤال مطرح می‌شود، اما خیلی دیر: چه باید کرد؟

چه باید کرد، زیرا هیچ کس نمی تواند به بهای آن از شرافت خود به عنوان یک مرد چشم پوشی کند
برای چشم پوشی از نژادپرستی؟ چه باید کرد، زیرا در عین حال، هر انسان – و هر ملتی – حق مقدس دارد که تفاوت ها و هویت خود را به نام آینده و گذشته خود حفظ کند؟

ضعیفان گرفتار می شوند، سپس ناپدید می شوند. قوی ها زیاد می شوند و پیروز می شوند. به عنوان مثال، توسعه طلبی غربی، از جنگ های صلیبی و اکتشافات بزرگ زمین و دریا تا حماسه استعماری و آخرین نبردهای عقب نشینی آن، از انگیزه های مختلف – اصیل، سیاسی یا سوداگرانه – تبعیت می کرد، اما نژادپرستی در آن جایی نداشت و هیچ نقشی نداشت. جز شاید در میان ارواح پلید. همبستگی نیروها به نفع ما بود، همین. صرف نظر از این که اغلب به ضرر نژادهای دیگر اعمال می شد – اگرچه برخی از آنها از خستگی طبیعی خود نجات یافتند – این همبستگی فقط پیامد عطش ما برای تسخیر بود: نه یک حرکت و نه حتی یک حقایق ایدئولوژیک. امروز که همبستگی نیروها کاملاً معکوس شده است و غرب قدیمی ما که به طرز غم انگیزی اقلیتی در این زمین است، پشت دیوارهای برچیده شده خود عقب نشینی می کند و در حال حاضر در نبردها در قلمرو خود شکست می خورد. امروز، هنگامی که غرب با حیرت شروع به درک غرش کر جزر و مد مهیب می کند که آن را به زیر آب می برد، لازم است آنچه را که ساعت های آفتابی باستان اعلام می کردند به خاطر بیاوریم: «دیرتر از آن چیزی است که فکر می کنی…». این آخرین اشاره از قلم من نیامده است. تیری مولنیه آن را دقیقاً با توجه به فرود نوشته است. من را ببخشید که به مرجع دیگری اشاره کردم، از پروفسور جفری هارت از دانشگاه
از پرینستون، وقایع نگار ادبی آمریکایی و مقاله نویس: “راسپیل درباره نژاد نمی نویسد، او درباره تمدن می نویسد.”

علیرغم موضوع، این رمان کتاب غم انگیزی نیست و من به ویژه از کسانی مانند ژان دوتورد که این را فهمیده اند سپاسگزارم: «از آنجایی که غرب ما به یک دلقک تبدیل شده است، تراژدی نهایی آن ممکن است یک ضربه بزرگ باشد. ” به همین دلیل است که این کتاب وحشتناک، در پایین، بسیار خنده دار است. برای بازگشت به کنش The Landing، اگر نمادی را تشکیل می‌دهد، متعلق به آرمان‌شهر نیست، یا بهتر است بگوییم، دیگر متعلق به اتوپیا نیست. اگر نبوت وجود دارد، امروز اولین ثمرات آن را زندگی می کنیم. به سادگی، در فرود این پیشگویی به عنوان یک تراژدی قدیمی، با وحدت زمان، مکان و عمل تلقی می شود: همه چیز در طول سه روز در سواحل جنوب فرانسه اتفاق می افتد، جایی که سرنوشت دنیای سفید مهر و موم شده است. علاوه بر این، مکانیسم هایی که از سال 1973 در این رمان شرح داده شده است (مردم قایق، رادیکال شدن در فرانسه از جامعه مغرب و دیگر گروه های بیگانه، اقدام روانی بزرگ اتحادیه های بشردوستانه، تشدید بشارت در بین رهبران مذهبی، فرشته گرایی وجدان، امتناع از رویارویی با واقعیت، و غیره)، در واقع، این روند بسیار پیشرفته است، اما انحلال ظرف سه روز منفجر نخواهد شد، اما تقریباً به طور قطع، پس از تشنج‌های متعددی که در دهه‌های اول هزاره سوم رخ داد، منفجر خواهد شد. یا دو
نسل ها

وقتی کسی می داند که امروز یک نسل در کشورهای اروپایی قدیمی ما چه چیزی را نمایندگی می کند، دلش شکسته و دلسرد می شود. کافی است به پیش‌بینی‌های جمعیتی وحشتناک سی سال آینده فکر کنید و آن‌هایی که قرار است به آنها اشاره کنم، مطلوب‌ترین آنها هستند. در محاصره هفت میلیارد مرد، هفتصد میلیون سفیدپوست وجود دارند که تقریباً یک سوم آنها – و نه خیلی سرحال، خیلی پیر – در اروپای کوچک ما، روبروی آنها، در آن سوی دریای مدیترانه و از بقیه می آیند. جهان، پیشاهنگی متشکل از نزدیک به چهارصد میلیون مسلمان و آفریقای شمالی که پنجاه درصد آنها زیر بیست سال سن دارند. آیا می توانید برای یک لحظه و به نام کدام سیاست شترمرغ، تصور کنید که در میان چنین عدم تعادلی زنده بمانید؟