خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Achieving Anew: How New Immigrants Do in American Schools, Jobs, and Neighborhoods

توضیحاتی در مورد کتاب

آیا هجوم اخیر مهاجران می تواند با موفقیت وارد جریان اصلی زندگی آمریکایی شود، یا بسیاری از آنها نمی توانند شکوفا شوند و بخشی از یک طبقه زیرین دائمی شوند؟دستیابی به جدیدزندگی مهاجران را در مدرسه، محل کار و در دانشگاه بررسی می کند. جوامع و نشان می دهد که مهاجران اخیر و فرزندانشان در طول زمان پیشرفت قابل توجهی داشته اند، چه در درون و چه در بین نسل ها.

از سیاست گذاران گرفته تا شهروندان خصوصی، گفتگوی ملی ما در مورد مهاجرت به طور مداوم توانایی کشور را برای جذب روزافزون زیر سوال برده است. تعداد اتباع خارجی – در حال حاضر نزدیک به یک میلیون نفر در سال وارد شده اند. مایکل وایت و جنیفر گلیک با استفاده از داده‌های سرشماری، بررسی‌های تحصیلی طولی و سایر داده‌ها، مطالعه خود را در مورد دستاوردهای جدید مهاجران در چارچوبی از تحولات اخیر در تئوری جذب و سیاست‌هایی قرار می‌دهند که تنظیم می‌کنند چه کسی وارد می‌شود و چه اتفاقی برای آنها می‌افتد. آنها دریافتند که وضعیت مهاجر به خودی خود پیش بینی کننده مهمی برای پیشرفت تحصیلی نیست. نسل اول مهاجران با تحصیلات کمتری نسبت به آمریکایی های بومی متولد شده وارد ایالات متحده می شوند، اما در نسل دوم و سوم، فرزندان مهاجران به همان اندازه دانش آموزان بومی با پیشینه اجتماعی و اقتصادی مشابه در مدرسه موفق هستند. مانند مطالعات قبلی، اثرات پس زمینه اجتماعی-اقتصادی و ساختار خانواده به شدت نشان داده می شود. در مورد میزان تحصیلات، نژاد و قومیت در ابتدا تأثیر شدیدی بر موفقیت دارند، اما در طول زمان کمتر.

با نگاهی به نیروی کار، وایت و گلیک هیچ مدرکی برای تأیید نگرانی غالباً ابراز شده در مورد مهاجران اخیر پیدا نکردند. و فرزندان آنها از ورودهای قبلی عقب مانده اند. برعکس، مهاجران قدیمی‌تر تمایل دارند سریع‌تر از گذشته به وضعیت شغلی بومیان دست یابند. پیشینه خانوادگی، آمادگی تحصیلی، و نژاد/قومیت، همگی در موفقیت بازار کار نقش دارند، درست همانطور که برای متولدین بومی نقش دارند، اما فرزندان مهاجران به دلیل منشاء مهاجرشان هیچ ضرری ندارند.

مهاجران جدید همچنان در محله های جدا شده زندگی می کنند، هرچند با شیوع کمتری نسبت به جداسازی بومی سیاه و سفید. مهاجرانی که در دهه 1960 وارد شدند، اکنون بسیار کمتر از مهاجران تازه وارد شده اند. در واقع، نویسندگان دریافتند که تفکیک مسکونی هم در درون و هم در بین نسل‌ها کاهش می‌یابد. با این حال، مهاجران سیاه‌پوست و مکزیکی بیشتر از سایر گروه‌ها از سفیدپوستان جدا می‌شوند، و این نشان می‌دهد که نژاد و وضعیت اقتصادی همچنان تأثیرات قدرتمندی بر محل زندگی مهاجران باقی می‌گذارد.

اگرچه تصویر متفاوت است و اهمیت تداوم عوامل نژادی همچنان باقی است. یک نگرانی،دستیابی به نواطمینان قانع کننده ای را فراهم می کند که موج اخیر مهاجران پیشرفت چشمگیری در پیوستن به جریان اصلی آمریکا دارد. روند یکسان سازی شکسته نشده است، ظهور طبقه فرودست جدید قریب الوقوع نیست، و تلاش برای استدلال برای محدودیت مهاجرت بر اساس این ترس ها تا حد زیادی اشتباه است.