خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Das Problem des Selbstbewusstseins in Husserls erkenntnistheoretischer Phänomenologie

توضیحاتی در مورد کتاب

این کتاب به خودآگاهی در سه مرحله از رشد اندیشه هوسرل اختصاص دارد و در هر مورد به این پرسش معرفت‌شناختی پاسخ می‌دهد که تا چه حد خودآگاهی به‌عنوان مبنایی غیرقابل تردید و در نتیجه مشهود عمل می‌کند. برخلاف آنچه قبلاً در پژوهش وجود داشت، خودآگاهی از منظر هستی‌شناختی در چارچوب پژوهش آگاهی مورد توجه قرار نمی‌گیرد، بلکه در روح هوسرل، با مسئله بنیاد دانش پیوند تنگاتنگی دارد. این امر با ردیابی اظهارات هوسرل در مورد خودآگاهی با استفاده از سه روشی که در درجه اول در خدمت نقد دانش است، به دست می‌آید، یعنی تقلیل به وجود واقعی در چاپ اول بررسی‌های منطقی، تقلیل استعلایی-پدیدارشناختی و دیدگاه ذات. نگاهی به این سه روش، سه مفهوم متفاوت از خودآگاهی را آشکار می کند: در حدود سال 1900، هوسرل در ابتدا خودآگاهی را به عنوان یک ادراک درونی از داده های تجربی ناب فعلی تعریف کرد. پس از نقطه عطف استعلایی در سال 1907، او آن را به عنوان ویژگی فردی خودآگاهی تجارب آگاهانه صرفاً متعالی – درونی تفسیر کرد. در نهایت، هوسرل خودآگاهی را در ایده های I (1913) به عنوان یک تعیین کلی و ضروری وجود، که با مفهوم ایگوی ناب بیان می شود، توسعه می دهد. نویسنده با تقابل این سه مفهوم، تفسیری جدید و منظم از نظریه خودآگاهی هوسرل ایجاد می کند.