خرید و دانلود نسخه کامل کتاب [Article] Lo Gnosticismo di Giuseppe Barzaghi

توضیحاتی در مورد کتاب

نظام بارزاقی را می‌توان به‌عنوان شکلی از گنوسیسم پانتهیستیک مونیستی نه از نوع تاریخ‌گرایانه، مانند نظام هگلی، بلکه از نوع ابدی‌گرایانه مانند گنوسینو طبقه‌بندی کرد.

عرفان برزقی از سال 1997 با کتاب «Soliloqui sul divino. تأملات در مورد راز مسیحی»، ESD Editions، در حالی که قبلاً آثار او منعکس کننده تفکر تومیستی بودند. این گرایش گنوسی نهفته باقی مانده بود، زیرا قبلاً تا حدی در طول تحصیل او در دانشگاه کاتولیک میلان جذب شده بود.

بارزاقی در پی بونتادینی قصد دارد تفسیر جدیدی از متافیزیک تومیست را با الهام از مونیسم پارمنیدسی با میانجیگری بونتادینی و سورینو ارائه دهد، و در سنت توماس esse را با ipsum Esse، موجود مشابه با هستی الهی، اشتباه بگیرد. از این رو یک تومیسم پانتئیستی است، که متضادترین چیزی است که می توان با تومیسم واقعی تصور کرد، که همه می دانند مبتنی بر واقع گرایی است نه بر اساس ایده آلیسم.

در مورد بونتادینی، او روح اصلی سنت توماس را در کوگیتو دکارتی می‌بیند که متعاقباً از ایده‌آلیسم آلمانی تا جنتیله، که بونتادینی یکی از شاگردان آنها بود، توسعه یافته است، اگرچه او سعی کرد آرمان‌گرایی خود را کاهش دهد.

با این حال، همذات پنداری بودن با اندیشه در بونتادینی باقی می ماند که جزم اساسی ایده آلیسم است. دکترین «وحدت تجربه» بونتادینی بر این اساس استوار است، که تجربه معقول نیست، بلکه تجربه هستی است. هیچ چیز در اندیشه مفروض نیست، وجود در اندیشه نهفته است که «تعالی ناپذیر» است.

این اندیشه ها در برزقی یافت می شود. برزقی به پیروی از بونتادینی چنین استدلال می کند که چیزی به نام بی فکر بودن وجود ندارد، زیرا لحظه ای که من به آن فکر می کنم، تبدیل به اندیشه می شود. بارزاقی به جای پیروی از بونتادینی، عرفان شناسی و متافیزیک آکویناس را با وساطت جووانی جنتیله، استاد بونتادینی، به معنای هگلی-سورینی تفسیر کرد. در این دیدگاه، نقطه شروع اندیشه با نقطه آغاز وجود یکسان است.