خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام»

ارائه‌ی فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام» – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام» شامل 29 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام»:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام» به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام» به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام» با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام» با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام» با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام» را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل پناهندگی به امامان معصوم«علیهم السلام» :

محبت های سوداگرانه محبت نیستند. باید یکی از ریشه های انحراف «غلو» در مورد امامان را همین محبت های سوداگرانه دید. به خصوص از دوره امام رضا«ع» به بعد شیفتگی فوق العاده مردم به اهل بیت عصمت و طهارت«ع» انگیزه ای برای کاسبکاران شد تا با غلو در شأن امامان به حطام دنیایی بیشتری برسند.

مقدمه

«مُحْتَجِبٌ بِذِمَّتِکُمْ» پناه گرفتن در جایی و در امان بودن را «احتجاب» می گویند. «محتجب» یعنی پناه آورنده و مفاهیمی چون امان، ضمان، حرمت و حق را در بر دارد، بنابراین معنای جمله فوق این است که پناهنده به دامان شما یاران جهان هستی هستم.

در واژه پناهندگی «خطر و رهایی از آن» گنجانده شده است، خطر چیست و چرا پناهنده می شویم؟ خطرناک ترین خطر، گم کردن خویش است و خسران و باختن سرمایه. گم کردنی که تباهی دنیا و آخرت را در پی دارد. این خطر، از لغزشگاه فراموشی خدا دامنگیر انسان می شود: «وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ[۱] مانند آنان نباشید که خدا را فراموش کردند و خداوند هم خویش را از یاد آنان برد.» خدا را چگونه باید شناخت؟ این امامان معصوم اند که خدا را به ما می شناسانند و این باور استوار را به ما معرفی می کنند که: «کَلِمَهُ لا إلهَ إلّا اللّهُ حِصنی فَمَن دَخَلَ حِصنی اَمِنَ مِن عَذابی[۲] کلمه توحید دژ محکم من است و آن کس که در این دژ وارد شود از عذابم در امان می ماند.»

این عبارت صرفاً لقلقله زبان نیست، بلکه یک باور و نه یک گفتار، که یک عمل و نه یک قول. بی شناخت که دژ استوار است. بدین سان توحید و ولایت بر مسند می نشینند و جمله ای که در مورد توحید رسیده، در مورد ولایت هم آمده است که: «وِلایَه علیِ بن اَبی طالِب حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی»[۳] ولایت حضرت امام علی بن ابی طالب دژ محکم من است و هر کس که در این دژ پناه بگیرد، از عذابم در امان می ماند. ولایت امام علی«ع» ولایت همه امامان«س» است.

زائر با جمله «مُحْتَجِبٌ بِذِمَّتِکُمْ» به این باور اقرار می کند که بدون پناهندگی به دامان شما خوبان در خطرم و با این پناهندگی است که از خطر می رهم. این بخشی از معنای جمله فوق است و نه تمام آن، زیرا این جمله این معنا را هم در خود مستتر دارد که من با پناهندگی به شما حضرات معصومین«ع» از خطرات دنیا هم مصون می مانم و همه برکات از رهگذر این انوار تابناک است که به بشر می رسد.

بر این اساس می توان گفت که از بزرگ ترین خدمات فرهنگی به بشریت، معرفی راستین امامان است. همچنان که در روایات فراوان رسیده است. تبیین سیره و منش امامان در تمامی ابعاد، راه رهایی از مرگ جاهلی و ضرورتی حتمی برای جامعه امروز ما به ویژه جوانان عزیز است.

ولایت پذیری آگاهانه

«مُعْتَرِفٌ بِکُمْ: معترف به شماییم.» واژه اعتراف، واژه مبهمی نیست تا به تبیین آن بپردازیم. آنچه مهم است بار مفهومی این واژه است. ابراز ارادت ها گوناگون اند:

ـ برخی ابراز محبت ها سطحی هستند و عمق ندارند. این گونه ابراز محبت ها دائماً دستخوش تزلزل اند، با یک شبهه فرو می ریزند و مُحب از محبوب فاصله می گیرد. آن چنان که اعتقاد به ذات مقدس ربوبی چنین است: «{ وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَی حَرْفٍ…»[۴] برخی بر لبه دین می نشینند و وارد حوزه عمیق دین و معرفت نمی گردند، سطحی می آیند و سطحی می روند.

ـ برخی ابراز محبت ها سودجویانه و سوداگرانه اند. افراد می خواهند با این نام های مقدس نان بخورند. اراداتشان عمق ندارد، ولی نان دارد. این نوع ارادت مورد نکوهش عترت است. حمزه بن حمران می گوید از امام صادق«ع» شنیدم که فرمودند: «مَنِ استأکَلَ بِعِلمِه افتَقَر: هر کس از راه عملش نان بخورد فقیر خواهد شد». راوی از این جمله این را فهمید که کسی که با ذکر فضائل و مناقب اهل بیت«ع» نان بخورد، لذا پرسید که هدایایی که مردم به برخی از شیعیان ذاکر مناقب شما می دهند چگونه است؟ امام فرمود مقصود از نان به علم خوردن آن است که با علم دین سودا کند و نادانسته به نفع دنیای این و آن سخن گوید.[۵]

آری محبت های سوداگرانه محبت نیستند. باید یکی از ریشه های انحراف «غلو» در مورد امامان را همین محبت های سوداگرانه دید. به خصوص از دوره امام رضا«ع» به بعد شیفتگی فوق العاده مردم به اهل بیت عصمت و طهارت«ع» انگیزه ای برای کاسبکاران شد تا با غلو در شأن امامان به حطام دنیایی بیشتری برسند.

ـ ابراز محبت عمیق و ریشه دار: محبتی که ریشه در عمق شناخت زائر نسبت به این انوار تابن