خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Booty Capitalism: The Politics of Banking in the Philippines

توضیحاتی در مورد کتاب

در سالهای اولیه پس از جنگ، فیلیپین برای موفقیت اقتصادی بلندمدت آماده به نظر می رسید. در منطقه، تنها ژاپن استاندارد زندگی بالاتری داشت. با این حال، در اوایل دهه 1990، این کشور به عنوان یک مشتاق دائمی برای ورود به صفوف اقتصادهای تازه صنعتی شده کنار گذاشته شد و قادر به تبدیل دارایی های توسعه ای قابل توجه خود به موفقیت توسعه ای نبود. پل دی. هاچکرافت توضیح می دهد که اصلاحات عمده در اواسط دهه 1990 امید جدیدی به ارمغان می آورد، اما دستاوردهای اقتصادی همراه نسبتاً کم و کوتاه مدت باقی می مانند. چه اشتباهی رخ داده است؟ فیلیپین باید همه عناصر موفقیت توسعه را داشته باشد: استعدادهای کارآفرینی فوق العاده. نیروی کار تحصیل کرده و انگلیسی زبان؛ وقف غنی از منابع طبیعی؛ جامعه ای پر جنب و جوش از اقتصاددانان و متخصصان توسعه؛ و کمک های فراوان در خارج از کشور. هاچکرافت عملکرد اقتصادی عقب مانده را به کمبودهای طولانی مدت در حوزه سیاسی فیلیپین نسبت می دهد. او ادعا می کند که تجربه کشور رابطه بین توسعه سیاسی و اقتصادی در جهان سوم مدرن را روشن می کند. هاچکرافت از طریق بررسی دقیق تعاملات بین دولت و خانواده های اصلی الیگارشی در بخش بانکداری از سال 1960، موانع سیاسی توسعه فیلیپین را نشان می دهد. او توضیح می دهد که “سرمایه داری غنیمتی” از روابط بین یک دولت پاتریمونیال و یک الیگارشی غارتگر پدید آمد. هاچکرافت با بررسی ظرفیت تلاش‌های اصلاحی اخیر برای تشویق دگرگونی به سمت نظم سیاسی و اقتصادی که بیشتر به نیازهای توسعه‌ای ملت فیلیپین به‌عنوان یک کل پاسخگو باشد، نتیجه‌گیری می‌کند.