آنتونی رابینز میگه : من در 40 سالگی به جایی رسیدم که برای رسیدن بهش 82 سال زمان لازمه و این رو مدیون کتاب خواندن زیاد هستم.
توضیحاتی در مورد کتاب
بی خانمانی به یک مسئله ماندگار از نگرانی های حیاتی اجتماعی تبدیل شده است. با افزایش تعداد بی خانمان ها ، پیچیدگی این موضوع برای محققان و ارائه دهندگان خدمات خصوصی و عمومی به طور فزاینده ای مشخص شده است. گرفتاری بی خانمان ها بسیاری از سؤالات اخلاقی ، انسان شناسی ، سیاسی ، جامعه شناختی و بهداشت عمومی را مطرح می کند. جدی ترین و گیج کننده ترین این سؤالات این است که سازمان های خصوصی ، خیریه و عمومی می توانند برای کاهش و در نهایت حل مشکل انجام دهند. تعریف و اندازه گیری مفهوم بی خانمانی دشوار است. به طور کلی ، تصور می شود که افراد در صورت عدم اقامت دائمی بی خانمان هستند و به دنبال امنیت ، استراحت و محافظت از عناصر هستند. بی خانمان ها به طور معمول در مناطقی زندگی می کنند که به عنوان پناهگاه طراحی نشده اند (به عنوان مثال ، پارک ها ، پایانه های اتوبوس ، زیر پل ها ، در اتومبیل) ، سازه های اشغال را بدون اجازه (به عنوان مثال ، اسکواش) یا پناهگاه اضطراری توسط یک آژانس دولتی یا خصوصی فراهم می کنند. برخی از تعاریف بی خانمانی شامل افرادی است که به صورت کوتاه مدت در هتل ها یا متل های یک اتاق زندگی زندگی می کنند ، یا به طور موقت در امکانات اجتماعی یا بهداشتی و بدون آدرس دائمی ساکن می شوند. مسکن بی خانمان مجموعه ای از مطالعات موردی است که دیدگاه های مختلفی را برای کمک به ایجاد درک روشنی از مشکل بی خانمانی به وجود می آورد. ویراستاران شامل اطلاعات مربوط به پیشینه و سیاست مسئله و توصیف جمعیت بی خانمان فعلی هستند. این کتاب با یک بخش منابع به پایان می رسد ، که سیاست ها و برنامه های دولتی را برای مقابله با مشکل بی خانمانی برجسته می کند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.