خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Performative Democracy

توضیحاتی در مورد کتاب

قدردانی تازه از رویدادهای سال 1989 در حالی که به بیستمین سالگرد آن در سال 2009 نزدیک می‌شویم، دموکراسی اجرایی پتانسیلی را در زندگی سیاسی بررسی می‌کند که به راحتی از نظریه‌پردازان فرار می‌کند: اجرای دموکراسی با الهام بومی توسط شهروندان. این کتاب که توسط کسی نوشته شده است که حوزه عمومی در حال ظهور را در لهستان کمونیستی تجربه کرده است، به دنبال شناسایی شرایط اجرای سیاست های اجرایی-در زندگی عمومی است. این کتاب طیف وسیعی از ابتکارات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی را بررسی می‌کند که تبدیل غیرخشونت‌آمیز یک محیط استبدادی به محیطی دموکراتیک را تسهیل می‌کند. نمونه هایی از نمایشنامه از تئاتر دانشجویی تجربی، از طریق تفکر سیاسی درگیر آدام میچنیک، فرهنگ جایگزین و جنبش همبستگی، تا نمایشنامه گفتگوهای میز گرد (و شباهت های چشمگیر آنها در آفریقای جنوبی) و در نهایت، تلاش های گروه های فمینیست و زنان هنرمند پس از سال 1989 برای دفاع از حق گفتمان عمومی آزاد که اخیراً به دست آمده است. این کتاب استدلال می‌کند که دموکراسی اجرایی، با شیوه بداهه‌پردازی و راه‌حل‌های تخیلی‌اش، سزاوار جایگاه مشروعی در تاملات گسترده‌تر ما درباره دموکراسی است. ماتینیا توضیح می دهد که چگونه دو معجزه آشکار تاریخ اخیر – اینکه کمونیسم در لهستان بدون خشونت سرنگون شد و آپارتاید در آفریقای جنوبی بدون حمام خون پایان یافت – نتیجه کار سخت و یک رویکرد جدید برای تغییر بود که او آن را “اجرای” می نامد. دموکراسی. ماتینیا شباهت های شگفت انگیزی را بین نمایشنامه گفتگوهای میز گرد لهستان در سال 1989 و کمیسیون های حقیقت در آفریقای جنوبی در سال 1994 آشکار می کند. ماتینیا توضیح می دهد که چگونه گروه های تئاتر دانشجویی تجربی، هر چند توسط یک رژیم توتالیتر که از هر نوع واقعی یارانه ای دریافت می کند، حمایت می شود. زندگی عمومی، فضای عمومی کمی برای بیان آزاد و معنادار ایجاد کرد که با انتشارات زیرزمینی بدون سانسور افزایش یافت و توسط جنبش همبستگی به یک جامعه دموکراتیک در داخل دولت توتالیتر گسترش یافت. ماتینیا به شیوه‌ای شخصی توصیف می‌کند که چگونه در دهه 1970 گروه‌های تئاتر دانشجویی بذر یک حوزه عمومی معتبر را کاشتند، چگونه ناشران زیرزمینی آزادی بیان و انتقاد اجتماعی را پرورش دادند، و چگونه پس از انتخابات دموکراتیک، زنان هنرمند در دهه 1990 برای حفظ فضای جدید مبارزه کردند. حق گفتمان عمومی آزاد را به دست آورد. ماتینیا آرزوها و رویه‌های دموکراتیکی را که منجر به تغییرات دموکراتیک در لهستان شد، اما تا حد زیادی مورد توجه رسانه‌ها و سیاست‌گذاران غربی قرار نگرفت، به‌طور واضح انسانی دنبال می‌کند.