خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Sacred Folly: A New History of the Feast of Fools

توضیحاتی در مورد کتاب

برای قرن‌ها، جشن احمقان محکوم شده و گهگاه به‌عنوان یک جشن بی‌نظم و حتی متجاوز مسیحی جشن گرفته می‌شود، که در آن روحانیون خوش‌گذران، ارباب ظلم را برگزیدند، با نقاب حیوانات یا لباس‌های زنانه ریاست دفتر الهی را بر عهده داشتند، آهنگ‌های ناپسند می‌خواندند، تاب می‌دادند. مشعل هایی که دود بدبو می داد، در محراب تاس می نواختند، و در غیر این صورت مراسم عبادت کلیسا را ​​تقلید می کردند. پس از آن، آنها به خیابان‌ها می‌رفتند، زوزه می‌کشیدند، اغماض‌های ساختگی صادر می‌کردند، کود دامی را به طرف تماشاچیان پرتاب می‌کردند و نمایش‌های سخیف به صحنه می‌بردند. مشکل این حساب محبوب – هر چند ممکن است جالب باشد – اشتباه بودن آن است.

در حماقت مقدس، ماکس هریس تاریخچه جشن احمق ها را بازنویسی می کند و نشان می دهد که این جشن در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم به عنوان یک مناسک مفصل و منظم برای روز ختنه (1 ژانویه) شکل گرفت – که به عنوان جایگزینی باوقار برای جشن‌های سکولار سال نو. هدف از جشن تمسخر نبود، بلکه شکرگزاری برای تجسم مسیح بود. تغییر نقش های تجویز شده، که در آن روحانیون پایین بر منصب الهی ریاست می کردند، تاکید شادی آور مریم را به یاد می آورد که خداوند «قدرتمندان را از صندلی خود فرو نشانده و فروتنان را برتری داده است». موقعیت پست

این جشن که هرگز گسترده نشد، عمدتاً به کلیساهای جامع و کلیساهای دانشگاهی در شمال فرانسه محدود شد. در قرن پانزدهم، روحانیون بلندپایه که به جای دانش دست اول به شایعات تکیه می کردند، به این جشن حمله کردند و در نهایت آن را سرکوب کردند. مورخان قرن هجدهم و نوزدهم مکرراً سوابق این جشن را اشتباه خوانده اند. گزارش های اشتباه آنها پایه و اساس متزلزلی را برای درک بعدی آیین قرون وسطی تشکیل داد. هریس با بازگشت به اسناد اولیه، جشن احمق ها را بازسازی می کند که بیش از آن که مقدس باشد، به خاطر مقدس بودن قابل توجه است.