خرید و دانلود نسخه کامل کتاب A Critique of Jean-Paul Sartre’s Ontology

توضیحاتی در مورد کتاب



“چرا درد من همیشگی و زخم من بی درمان است که از التیام خودداری می کند؟” -ارمیا “اگزیستانسیالیسم” امروز به مدگرایی، انحطاط گرایی، بیماری، “فلسفه قبرستان” اشاره دارد. به کلماتی مانند ترس، ترس، اضطراب، اندوه، رنج، تنهایی، مرگ. به رمان نویسانی مانند ژان پل سارتر، داستایفسکی، کامو، کافکا. برای فیلسوفانی مانند کی یرکگور، هایدگر، مارسل، یاسپرس و سارتر – و چون به همه این ایده‌ها و اشخاص اشاره دارد و به آنها توجه دارد، اگزیستانسیالیسم معنای واضح‌تری را که ممکن است در ابتدا داشته باشد از دست داده است. چون تعاریف زیادی دارد دیگر قابل تعریف نیست. همانطور که سارتر می نویسد: “اکثر افرادی که از واژه اگزیستانسیالیسم استفاده می کنند، اگر مجبور به توضیح آن باشند، خجالت می کشند، زیرا اکنون که این کلمه در میان مردم رایج است، حتی کار یک موسیقیدان یا نقاش را اگزیستانسیالیسم می نامند. یک شایعه پراکنی. ستون نویس … خود را اگزیستانسیالیست نشان می دهد، به طوری که در این زمان کلمه آنقدر گسترده شده و معنای گسترده ای پیدا کرده است که دیگر اصلاً معنایی ندارد. ” 2 این حالت سردرگمی تعریفی یک موضوع تصادفی یا ناچیز در این مقدمه تلاش خواهد شد تا سردرگمی را توضیح دهد و نشان دهد که چرا هر تعریفی از اگزیستانسیالیسم ما را در یک پیچ و خم می کشاند. با این حال، ابتدا لازم است به صورت آزمایشی و بسیار کلی بیان شود که در اینجا به چه دیدگاه هایی اشاره می شود که به اگزیستانسیالیسم اشاره می شود.