خرید و دانلود نسخه کامل کتاب A Small Treatise on the Great Virtues: The Uses of Philosophy in Everyday Life

توضیحاتی در مورد کتاب

آندره کنت اسپونویل، رساله ای کوچک در باب فضیلت های بزرگ، ترجمه کاترین تمرسون (نیویورک، هولت پاپربکز، 2001)

خلاصه اینکه این کتاب به شما احساس خوبی نسبت به خوب بودن می دهد.

طول آن این است:

من مقاله‌ای درباره «اخلاق ارزشی» می‌نوشتم، و تجربه‌ام این بود که در دنیای فلسفه حرفه‌ای، به‌ویژه از سال 1903، با انتشار کتاب «اصول اخلاقی» جی. ای. مور و ترویج «مغالطه طبیعت‌گرایانه»، توجه به ارزش‌ها و شخصیت عملا ناپدید شده بود. این برداشت کلی زمانی تأیید شد که من به چند متون اخلاقی علمی در دهه 1960 نگاه کردم و آنها به زبان ساده تأیید کردند که مطالعه اخلاق با توجه به تأثیر بزرگ کینگ کنگ از آثار لودویگ ویتگنشتاین و آثار جو یانگ توانا از جی.ال. آستین، که مستقیماً از تأثیر سبک فلسفه جی. ای. مور است.

اما من به دنبال بینی ام بودم و در کتاب اخلاقی بسیار اخیر تری ایگلتون، مشکل با غریبه ها، او هم از اخلاق روانشناختی اروپایی ژاک لاکان و هم از صحبت های اخلاقی «بلند» در مورد قانون، حق، وظیفه، اصل و الزام انتقاد کرد. قابل ردیابی به امانوئل کانت. ایگلتون همچنین به مجموعه نسبتاً جدیدی از مقالات به نام اخلاق فضیلت اشاره کرد که عنوان مقاله مهم سال 1958 توسط شاگرد ویتگنشتاین، G.E.M. آنسکومب درباره «فلسفه اخلاقی مدرن» که بازگشت به اخلاق فضیلت را آغاز کرد. طنز این است که نقصی که آنسکوم در فلسفه اخلاق به آن اشاره کرد، عدم وجود تحلیل صحیح در «روانشناسی فلسفی» است، موضوعی که همیشه برای من عجیب به نظر می رسید، زیرا تاریخ فلسفه، به ویژه از یونانیان باستان تا دکارت، یک چرخش بود. خارج از رشته ها برای کودکان مانند فیزیک، ریاضیات و روانشناسی. اما اخلاق، به‌ویژه اخلاق فضیلت‌گرا و طعم‌های مختلف فایده‌گرایی در معنایی که از حالت‌های ذهنی مانند «لذت» و «شادی» معنا می‌کنند، ایستاده و سقوط می‌کند. بنابراین، در نگاهی به گذشته، وقتی amazon.com را برای «فضیلت‌ها» و شخصیت جستجو کردم، زیاد شگفت‌زده نشدم و چیزی جز کتاب‌هایی در مورد خودیاری، روان‌شناسی و «ارزش‌های مسیحی» به دست نیاوردم. این آخری تعجب آور نیست، زیرا فلسفه اخلاق آکادمیک معاصر همه در مورد قوانین و ارزش های گروه است. عملاً هیچ زمانی را صرف دیدگاه اخلاقی در مورد فرد نمی کند. اما من یک کتاب عملی در مورد “ارزش های اخلاقی” پیدا کردم که مکمل کار نظری جدید در مورد فضایل است. این کتابی است که در بالا به آن اشاره شد، توسط یک استاد مدرن فرانسوی فلسفه در سوربن. با توجه به طرح زندگینامه کوچک، این کتاب به 19 زبان ترجمه شده است و در فرانسه پرفروش بوده است.

اولین واکنش‌های من این بود که کتاب به‌طور سطحی به این موضوع پرداخته نمی‌شود و تأملاتی جدی در مورد فضایل ارائه می‌دهد که متکی بر افکار بسیاری از فیلسوفان و مقاله‌نویسان بزرگ مانند توماس آکویناس، ارسطو، آگوستین، دکارت، اپیکور، زیگموند فروید، امانوئل کانت، مونتنی، فردریش نیچه، پاسکال، افلاطون، اسپینوزا و سیمون ویل. و اینها فقط نقاط اوج هستند. وقتی عنوان می‌گوید «فضیلت‌های بزرگ، نیمی از من انتظار دارم که هفت فضیلت الهیات کاتولیک یا «هفت فضیلت آسمانی» را بیابم که با هفت گناه مرگبار مقایسه می‌شوند. در عوض، هجده مورد را پیدا کردم که با ارسطو همخوانی بسیار بیشتری داشتند تا با پدران کلیسا. این هجده به ترتیبی شهودی عبارتند از:
(با عرض پوزش، آمازون تمام برگه ها و فضاهای اضافی را فشرده می کند)

ادب وفاداری احتیاط اعتدال
شجاعت عدالت سخاوت مهربانی
رحمت شکرگزاری فروتنی سادگی
مدارا خلوص ملایمت حسن نیت
طنز عشق

بینش احتیاط ممکن است یکی از بزرگترین کمک های ارسطو به فلسفه اخلاق باشد. این خاصیتی است که تعهد بردگی به قوانین را نسبت به چیزی که دقیقاً منعکس کننده عقل سلیم در زندگی است تعدیل می کند.

یکی از طنزهای اخلاق فضیلت این است که از یک سو، به عنوان وسیله ای برای ایجاد یک نظریه اخلاقی مستقل از اعتقاد به خدا تلقی می شود، در حالی که به نظر می رسد تجسم بسیار بهتری از اخلاق مسیحی اناجیل نسبت به قوانین باشد. تفکر مبتنی بر کانت یا «بزرگترین خیر برای بیشترین تعداد» سودمندی میل. این هر دو سبک اخلاقی «آپولونی» هستند. بدون بررسی متون نیچه‌ام، گمان می‌کنم «اخلاق فضیلت» آمیزه‌ای متعادل‌تر از آپولونی با دیونیزی است که بر پایه شهود، احساسات، کمی ناپایدار و با درک آشفتگی استوار است.