خرید و دانلود نسخه کامل کتاب [article] Beyond things: The ontological importance of play according to Eugen Fink

توضیحاتی در مورد کتاب

تفسیر یوگن فینک از بازی، علیرغم این واقعیت که سرشار از توصیفات اصلی از ساختار بازی است، عملاً در فلسفه فعلی ورزش وجود ندارد. این ممکن است ناشی از تصمیم فینک باشد که صرفاً بازی را توصیف نکند، بلکه تحلیل آن را در مسیر روشن کردن مسئله هستی‌شناختی جهان به عنوان کلیت به کار گیرد. از سوی دیگر، این رویکرد می تواند ما را قادر سازد تا ارزش واقعی وجودی و/یا هستی شناختی بازی را به درستی ارزیابی کنیم. به عقیده فینک، با ادغام موجودات در دنیای بازی خیالی، می‌توانیم از موجودات منفرد محدود فراتر رفته و با واقعیت به‌عنوان چنین به روشی جدید و عمیق‌تر مواجه شویم. با این حال، این ارزش هستی‌شناختی مثبت بازی فراموش می‌شود، زیرا بعد خیالی بازی به طور سنتی به عنوان تقلیدی مجازی از واقعیت مدلی تفسیر می‌شود که در واقع در جای دیگری وجود دارد. به همین دلیل، فینک به تفسیر افلاطونی از بازی باز می‌گردد که پایه‌های این درک را پی ریزی کرد و نقدی کامل از آن ارائه می‌کند. فینک نشان می دهد که چگونه تفسیر افلاطون از بازی به عنوان یک بازتاب آینه ای به اصل عمل بازی نمی رسد و چگونه فقط بر ویژگی های غیر ضروری آن تأکید می کند. در واقعیت، بازی یک کپی کمتر واقعی از یک کنش واقعی و جدی نیست: جوهر بعد خیالی بازی این نیست که یک کنش، رویداد یا موجود محدود شده را نشان دهد. همانطور که تجزیه و تحلیل ساختار آن نشان می دهد، جوهر مناسب یک کنش بازیگوش بیشتر نماد یک کل معین است که به اجزای واقعی آن تقلیل ناپذیر است. بنابراین، بازیکنان لزوماً واقعیت‌های فردی را با توجه به کل دنیای بازی که آنها را در آن ادغام می‌کنند، درک می‌کنند، یعنی آنها را به گونه‌ای متفاوت از اشیا درک می‌کنند.