خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Democracy and Public Space: The Physical Sites of Democratic Performance

توضیحاتی در مورد کتاب

در دنیای آنلاین و به هم پیوسته، دموکراسی به طور فزاینده ای از ویکی ها و وبلاگ ها، پوک ها و توییت ها تشکیل می شود. شهروندان به لطف دستگاه های دستی خود به روزنامه نگاران تصادفی تبدیل شده اند، سیاستمداران به طور فزاینده ای به صورت آنلاین کار می کنند، و سایت های سنتی دموکراسی – مجامع، گالری های عمومی، و میدان ها – هر روز کمتر و کمتر با هر فناوری جدید مرتبط می شوند. و با این حال، دموکراسی و فضای عمومی استدلال می‌کند، چنین دیدگاه‌هایی ما را به اشتباه رسانه‌ای با پیام سوق می‌دهند و بر انتقال الکترونیک تمرکز می‌کنند، در حالی که اغلب آنچه شهروندان سایبری منتقل می‌کنند تصاویر و روایت‌هایی از کنش دموکراتیک واقعی در فضای فیزیکی است. . شهروندان دموکراتیک تجسم می شوند، فضا را اشغال می کنند، بر سر دسترسی به منابع فیزیکی می جنگند، و دموکراسی را در مراحل فیزیکی حداقل به همان اندازه که در فضای مجازی با ایده ها درگیر می شوند، اجرا می کنند.

جان پارکینسون با ترکیب تحلیل مفهومی با مصاحبه و مشاهده در پایتخت‌های هر قاره، استدلال می‌کند که دموکراسی به فضای عمومی فیزیکی نیاز دارد، برخی از انواع فضا برای ایفای برخی از نقش‌های دموکراتیک بهتر از دیگران هستند، و برخی از با ارزش ترین فضاها در دموکراسی های توسعه یافته مورد حمله قرار می گیرند. او استدلال می کند که عموم مردم تصادفی مانند خریداران و جمعیت های وقت ناهار به طور فزاینده ای به مردم هدفمند و فعال، نسبت به شهروندانی که نکته ای برای گفتن یا استدلالی برای گوش دادن دارند، ارزش گذاری می شوند. این را می توان نه تنها در شیوه تنظیم اعتراض سنتی، بلکه در شیوه مدیریت خیابان ها و پارک های معمولی شهر، حتی در طراحی چنین فضاهای اساساً دموکراتیک مانند مجامع قانونگذاری مشاهده کرد. دموکراسی و فضای عمومی یک چشم‌انداز جایگزین برای فضای عمومی دموکراتیک ارائه می‌دهد و 11 شهر – از لندن تا توکیو – را در برابر این ایده‌آل ارزیابی می‌کند.