خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Diversity and Endangerment of Languages in Nepal

هدف این تک نگاری انتشار بینش عمومی گسترده تری است که از گزارش بررسی زبان یونسکو (2002) برای نپال به دست آمده است. از یک سو بر تنوع زبانی نپال و از سوی دیگر بر دلایل و وضعیت در خطر بودن برخی از زبان های نپال تأکید می شود. نپال به عنوان کشوری با تنوع جغرافیایی و فرهنگی بسیار شناخته شده است. این که به همان اندازه از نظر تنوع زبانی غنی است، کمتر شناخته شده است. برای کشور کوچکی مانند نپال داشتن (حداقل) 90 زبان اغلب باورنکردنی تلقی می شود. نظری که اغلب دیده می شود این است که این عدد باید شامل گویش باشد. با این حال، ما فقط به زبان هایی اشاره می کنیم که توسط مردم بومی نپال صحبت می شود، به استثنای لهجه های متعدد به ویژه زبان های بزرگتر. همچنین تعدادی از زبان‌هایی که در کشورهای همسایه توسط گروه‌های مردمی که به نپال سرایت می‌کنند، صحبت می‌شوند، مستثنی شده‌اند. زبان ملی نپالی، زبان مادری تنها حدود نیمی از کل جمعیت است.
در حال حاضر (و در زمانی که نظرسنجی انجام شد)، تقریباً همه گروه‌های زبانی نپال در پایتخت کاتماندو نمایندگی دارند. این امر دسترسی آسان به زبان‌ها را برای محقق تسهیل می‌کند، اما برای زبان‌هایی که تعداد گویشوران کمی دارند به معنای خطر است زیرا به دلیل لزوم ارتباط روزانه با گویشوران سایر زبان‌ها که از زبان نپالی استفاده می‌کنند، زبان را تسریع می‌کند.
این تک‌نگاره به زبان‌هایی که در نپال صحبت می‌شود در زمینه موقعیت جغرافیایی، اجتماعی-زبانی و چند فرهنگی نپال نگاه می‌کند. در فصل اول، زبان و جغرافیا توضیح داده شده است. فصل دوم به زبان‌ها و گویش‌ها از جمله تک‌زبانگی، دوزبانگی و چندزبانگی می‌پردازد. در فصل سوم، استفاده از زبان مورد بحث قرار گرفته است. فصل چهارم به وضعیت اجتماعی و فرهنگی در رابطه با زبان می پردازد. فصل پنجم به نگرش های زبانی و پیامدهای آن می پردازد. فصل ششم بر خطر انقراض زبان ها در نپال تمرکز دارد. در پایان، برخی از اقدامات مقابله ای برای زبان های در معرض خطر، از جمله موسسات و سازمان هایی که با توصیف و حفظ زبان ها سروکار دارند، پیشنهاد می شود. برای برخی از زبان‌های در خطر انقراض در نپال، قبل از اینکه دیر شود، فوریت زیادی وجود دارد.