خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Fingers Pointing Towards the Moon: Reflections of a Pilgrim on the Way

توضیحاتی در مورد کتاب

تعجب می کنم که چرا این مجموعه از مشاهدات و پیشنهادات با نام شخصی «نویسنده» آنطور که معمولاً کتاب ها امضا می شود، امضا نمی شود؟

آیا شخص مسئول متواضع است؟ آیا او از آنها خجالت می کشد؟ شاید او نمی خواهد کسانی که قادر به درک نیستند او را با ایده هایی از این دست مرتبط کنند؟ غرور است؟ آیا تواضع است؟

اسم چیست؟ (آیا این نماد کسی نیست که خود را فردی مجزا می داند؟) آیا اساساً یک نام نیست – نام یک نفس؟ اما خود، اصل، من-واقعیت نامی ندارد. (“تائویی که می توان نامش را گذاشت تائو واقعی نیست”: یکی از بزرگترین کتاب های جهان با این کلمات باز می شود. در هواپیمای واقعیت زندگی می کند؟ اما آیا اینطور نبود که انگشتان به ماه اشاره می کردند؟

بدون شک این واقعیت به خودی خود چندان جالب نیست، اما پیامدهای آن ممکن است ارزش این را داشته باشد. شاید توضیح ساده‌تر از هر یک از این فرضیه‌ها باشد.

تام، دیک و هری فکر می‌کنند کتاب‌هایی را نوشته‌اند که امضا کرده‌اند (یا نقاشی‌ها را نقاشی کرده‌اند، موسیقی را ساخته‌اند، کلیساها را ساخته‌اند). اما اغراق می کنند. این یک خودکار بود که این کار را انجام می داد یا ابزار دیگری. قلم را در دست داشتند؟ بله، اما دستی که قلم را نگه می‌داشت ابزاری بود و مغزی که دست را کنترل می‌کرد. آنها واسطه، ابزار، فقط دستگاه بودند. حتی بهترین دستگاه هم نیازی به نام شخصی مانند تام، دیک یا هری ندارد.

اگر سازندگان بی نام تاج محل، شارتر، ریمز، صد سمفونی کلیسای جامع این را می دانستند – و از انتساب آثاری که از طریق ابزار آنها به وجود آمده‌اند به منیت‌های خود پرهیز کرده‌اند – شاید حتی اندکی از مفاهیم متافیزیکی گذرا هم آن را نمی‌دانند؟

اگر این را درک نمی‌کنید، کتاب را بدهید دور قبل از خواندن آن! اما آن را به یک زائر در راه بدهید. چرا؟ زیرا اگر به زائری که آن را گردآوری کرده بود، کمک می کرد و به همین دلیل است که آن را تدوین کرده و فرض می کند که آن را به سایر زائران عرضه کند.

اما اگر شما باید هنوز نمی دانم چه کسی مسئول این کتاب است. من نمی دانم چگونه بهتر از نوشتن کلمات انجام دهم
WEI WU WEI