خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Women of Methodism

توضیحاتی در مورد کتاب

انتشارات میراث Wesleyan، 1997، 1998.
(V file 123 p.).

” عاملیت زنان در دین برخی از مهمترین موارد را تشکیل داده است جالب است، اگر نگوییم برخی از برجسته ترین حقایق تاریخ کلیسایی. مریم، الیزابت، و آنا، شخصیت های تاریخی در صحنه های ظهور و کودکی مسیحا؛ مریم و مارتای بیتانی، مجدلیه، و جوانا، ” همسر مباشر هیرودیس، و «سوسنا، و بسیاری دیگر که به «مسیح» خدمت می‌کردند، فیبی، شماس اهل قنکره، «یک یاور بسیاری و من نیز» پولس می‌گوید؛ داماریس، نوکیش او در آرئوپاگوس، چهار نبی، دختران «فیلیپ انجیل» سزاریه، لیدیا، اهل تیاتیرا، پریسیلا، که به گفته پولس، «برای جان من گردن خود را بر زمین گذاشت». “”” که نه تنها من از او سپاسگزاری می کنم، بلکه از تمام کلیساهای غیریهودیان نیز سپاسگزاری می کنم” و در خانه او کلیسای کودک رم نگهداری می شد؛ جونیا که با شوهرش “هم زندانی پولس” بود، “و “از رسولان قابل توجه است؛” تریفنا و تریفوسا، “که در خداوند زحمت کشید” و پرسیس، “که در خداوند بسیار زحمت کشید”؛ دورکاس، و “بانوی برگزیده” سنت جان و دیگران، صرفاً در نگاهی اجمالی به تاریخ مقدس بر ما آشکار می‌شوند، اما به اندازه‌ای است که برخی از اصیل‌ترین صفات آن را به ثبت برسانند، و آن موقعیت مؤثر و عالی، کلیسایی و اجتماعی را که مسیحیت بود، از پیش نمایان ساخت. در حال تعیین جنسیت آنها، و تأثیر مهمی بر تمدن اروپایی گذاشته است که بزرگترین فیلسوف تاریخی عصر ما لازم دانسته است، در توجیهی مفصل از مسیحیت، فصلی را به “مسیح و زنان” اختصاص دهد. «با پیشرفت کلیسا، کرامت و فعالیت زن نیز توسعه یافت. دوره‌های پس از رسالت آن با نام‌های زن برجسته پر شده است. از هلنا برای همیشه در تاریخ کلیسا با کنستانتین، مونیکا با آگوستین، اوسبیا با گریگوری نیسا، پائولا با جروم، مارسلا با آتاناسیوس همراه است. و شهرها و ایالت های بزرگ مفتخر بوده اند که زنان مقدس را با تاریخ خود شناسایی می کنند: قدیس سیسیلیا، ژنویو، ترزا، الیزابت. ممکن است تردید وجود داشته باشد که آیا هر بخش از تاریخ کلیسایی پس از مریم، «مادر عیسی»، دارای شخصیت‌های زنانه‌تر از آن چیزی است که «جنبش مذهبی قرن هجدهم به نام روش‌گرایی» را ثبت می‌کند. سال‌ها قبل از آن جنبش می‌گذرد. شکل فرقه های متمایز را به خود گرفت. و حتی پس از اینکه وحدت کلیسایی آن تا حدودی شکسته شد، وحدت اخلاقی آن هنوز تا حدود پایان قرن حفظ شد. این ناسازگاری انگلستان را فرا گرفت و احیا کرد و تعداد کمی از وزیران مخالف برجسته پادشاهی را در صفوف روش‌گرایی کالوینیستی قرار داد. این کلیسای مستقر را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار داد و برخی از بهترین روحانیون خود را با توجه به تمایلات الهیاتی آنها به همکاری با روش کالوینیستی یا آرمینی کشاند. در حالی که عمدتاً به عنوان روش آرمینی یا وسلی، توده عظیمی از جمعیت تحقیر شده را برانگیخت و توسط یک زن – باربارا هک – در حرفه بی‌نظیر خود در میان جمعیت مختلط آمریکا آغاز شد. روش کالوینیستی توسط کنتس هانتینگدون با همکاری وایتفیلد تأسیس شد و بیشتر توسط او کنترل می شد. و برخی از برجسته ترین زنان اشراف آن روز با او همراه بودند. با این حال، متدیسم وسلی افتخار اصلی توسعه فعالیت زنانه در جنبش متدیستی را داشت. نبوغ قانون‌گذاری وسلی، همان‌طور که مکالی تأیید می‌کند، با نبوغ ریشلیو برابری می‌کند، موقعیت‌های مؤثری برای نفوذ و استعداد زنان فراهم کرد. او جلسه دعا، جلسه هفتگی کلاس و جلسه گروه، و آگاپ موراویان و کلیسای باستانی را در سیستم خود معرفی کرد. تعصبات سخت او به عنوان یک کلیسا به سختی می توانست در مشارکت زنان عاقل و مؤمن در این خدمات برگزیده و اجتماعی دخالت کند. نمونه های قابل توجه بسیاری از استعدادهای زنانه در این مواقع مورد توجه او قرار گرفت و او نمی توانست رضایت دهد که چنین استعدادهایی سرکوب یا در دستمال پنهان شوند. دیری نگذشت که او زنان را به عنوان رهبران رسمی طبقات و طبقات زنان منصوب کرد. باندها بنابراین او عاملیت زنان در کلیسا را ​​سازمان داد. توصیه‌های چشمگیر آنها در جلسات دعا، که شامل هر دو جنس می‌شد، عموماً به‌عنوان شواهدی از ابزارهای سودمندی قابل‌توجهی شناخته شد که هدف جدید به‌طور مشروط به آن اعطا شده بود. «سیستم مداری» وزارت، به جوامعی که بیش از یک یا دویست مایل پراکنده بودند، روابط صمیمی داد. همه آنها دو یا سه کشیش مشابه داشتند. تجارت کلیسایی آنها به عنوان یک منافع مشترک انجام می شد. آنها تقریباً به عنوان یک جامعه بودند، به طوری که نه تنها افراد غیر روحانی فعال، بلکه زنان فعال، در هر «قرار موعظه»، عموماً در سراسر مدار شناخته می شدند. بنابراین، دومی، و همچنین اولی، اغلب به دیدارهای مذهبی از جایی به مکان دیگر در مناطق بزرگ کشور می رفتند. برخی از این زنان، مانند مری فلچر، هستر آن راجرز، آن کرازبی، سارا رایان، و گریس موری، در مجامع بزرگ سخنرانی می کردند که به طرز غیر قابل مقاومتی جذب شیوایی متواضعانه خود شده بودند. وسلی در نهایت آنها را نه به عنوان واعظ، بلکه به عنوان الگوی “شاسقان” و “پیامبران” رسولی تشخیص داد. و به ندرت گزارشی ثبت شده از پیامدهای نامطلوب این نوآوری بسیار خارق العاده وجود دارد.»…