خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Painting Gender, Constructing Theory: The Alfred Stieglitz Circle and American Formalist Aesthetics

توضیحاتی در مورد کتاب

پس از بسته شدن اولین گالری هنری خود در سال 1917، عکاس آلفرد استیگلیتز دوباره در دهه 1920 در دنیای هنر نیویورک ظاهر شد. او تا حد زیادی از طریق ابزارهای نوآورانه ای که برای تبلیغ خود و هنرمندان حلقه داخلی خود استفاده می کرد، به بازگشت خود دست یافت. استیگلیتز و تعدادی از منتقدان تثبیت شده از مفاهیم دوره جنسی، جنسیت و هویت فرهنگی استفاده کردند تا هنرمندانی را که او از آنها دفاع می‌کرد به‌عنوان تحقق یک دیدگاه مشترک از یک هنر حیاتی و سرکوب‌نشده آمریکایی توصیف کنند. In Painting Gender, Constructing Theory, Marcia. برنان بررسی می‌کند که چگونه استیگلیتز و منتقدان از گفتمان‌های اوایل قرن بیستم درباره جنسیت و روان، به‌ویژه نظریه‌های زیگموند فروید و هاولاک الیس، برای توصیف آثار هنری حلقه استیگلیتز استفاده کردند. منتقدان معمولاً نقاشی‌های غالباً انتزاعی جورجیا اوکیف، آرتور داو، جان مارین، مارسدن هارتلی و چارلز دموت را به‌عنوان نمایش‌هایی شفاف از صمیمی‌ترین جنبه‌های خود توصیف می‌کردند، که هم موضوع و هم شکل نقاشی را برای هدایت می‌کردند. انرژی‌های جنسیتی و روانی خود هنرمند. با تمرکز بر نقد تاریخی و آثار هنری کلیدی، برنان نشان می‌دهد که چگونه هویت هر پنج هنرمند حلقه استیگلیتز از نظر مردانگی و زنانگی، و دگرجنس‌گرایی و همجنس‌گرایی که تصور می‌شود در آثارشان گنجانده شده است، ارائه شده است. . برنان همچنین در مورد رابطه استیگلیتز با جنبش‌های هنری و انتقادی رقیب، از جمله هنر منطقه‌گرایانه توماس هارت بنتون و فرمول‌بندی مجدد فرمالیسم توسط کلمنت گرینبرگ بحث می‌کند. برنان با این استدلال که نقد فرمالیستی آمریکا شامل آمیزه ای پیچیده و متناقض از جسمانی بودن و استعلایی بی جسم است، نه تنها در مورد آثار حلقه استیگلیتز، بلکه در مورد توسعه خود نقد فرمالیستی نیز بینشی ارائه می دهد.