خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Rationalism, Platonism and God: A Symposium on Early Modern Philosophy (Proceedings of the British Academy)

توضیحاتی در مورد کتاب

عقل گرایی، افلاطون گرایی و خدا شامل سه مقاله اصلی درباره دکارت، اسپینوزا و لایب نیتس با پاسخ های گسترده است. این مقاله کمک قابل توجهی به کاوش در زمینه مشترک نظریه‌های خردگرایانه بزرگ اولیه اولیه و بررسی راه‌هایی دارد که سنت افلاطونی جریان اصلی در این نظریه‌ها نفوذ می‌کند. جان کاتینگهام مضامین مشخص افلاطونی را در کیهان‌شناسی و متافیزیک دکارت شناسایی می‌کند و آنها را با دو نگرش متمایز و حتی متضاد نسبت به طبیعت و شرایط انسانی مرتبط می‌داند، یکی کهن و «مفکرانه»، دیگری مدرن و «کنترل‌کننده». او همین تنش را در نظریه اخلاقی دکارت می‌یابد و معتقد است که در اخلاق امروزی حل‌نشده باقی مانده است. آیا اسپینوزا یک خداباور نوافلاطونی، دکارتی منتقد یا ماتریالیست طبیعت‌گرا بود؟ مایکل آیرز استدلال می کند که او همه اینها بود. تجزیه و تحلیل سیستم او نشان می دهد که چگونه اسپینوزا مونیسم نوافلاطونی را در برابر پلورالیسم افلاطونی دکارت به کار گرفت. با این حال، اصطلاحات – مانند فیزیک – دکارتی است. و در درون این پوسته افلاطونی- دکارتی، اسپینوزا متافیزیک طبیعت گرایانه دقیقی را توسعه داد و حتی، به ادعای آیرز، یک معرفت شناسی عملاً تجربه گرایانه را توسعه داد. رابرت مرییو آدامز بر استدلال های عقل گرایان برای اصل افلاطونی و ضد تجربه گرای “اولویت کامل” تمرکز می کند. «یعنی این اصل که صفات متناهی باید از طریق کمالات متناظر خداوند فهمیده شود نه معکوس. او استدلال‌های ارائه شده را رضایت‌بخش اما محرک می‌داند و توسعه یکی از استدلال‌های لایب‌نیتس را برای بررسی پیشنهاد می‌کند. این مقالات به ترتیب توسط داگلاس هدلی، سارا هاتون و ماریا روزا آنتوگنازا مورد انتقاد و توسعه آگاهانه و سازنده قرار می گیرند.