خرید و دانلود نسخه کامل کتاب The Concept of Meaninglessness

توضیحاتی در مورد کتاب



در ابتدا در سال 1970 منتشر شد. بسیاری از فیلسوفان معاصر فکر کرده اند که برخی از اختلافات فلسفی را می توان با استفاده از مفهوم بی معنی حل و فصل کرد. با این حال، برای حل مسائل فلسفی از این طریق، ارائه یک معیار قابل اعتماد برای تصمیم گیری در مورد بی معنی بودن یک جمله یا گزاره خاص ضروری به نظر می رسید. اما ابداع چنین معیاری بسیار دشوار است. در واقع، در سال‌های اخیر، بسیاری از فیلسوفان نسبت به کفایت معیارهای استاندارد بی‌معنای کاملاً بدبین شده‌اند. برخی از شکاکان رادیکال‌تر حتی استدلال کرده‌اند که مفهوم بی‌معنای آن‌گونه که فیلسوفان از آن استفاده می‌کنند، خود معیوب است و حتی اگر بتوان معیار کافی را پیدا کرد، ناقص است.
پروفسور اروین در مطالعه ای سیستماتیک درباره مفهوم بی معنایی، با بررسی معیارهای استاندارد بی معنایی ارائه شده توسط فیلسوفان آغاز می کند. این معیارها شامل معیارهای عملیاتی، راستی آزمایی، و معیارهای نوع یا دسته است. او استدلال می کند که هر یک از این معیارها ناکافی است. سپس اروین به این سوال می پردازد که چه نوع مواردی، در صورت وجود، باید بی معنی باشند؟ اکثر فیلسوفانی که به این مسئله توجه دارند، ادعا کرده اند که فقط جملات، نه گزاره ها یا گزاره ها، می توانند بی معنا باشند. با این حال، اروین استدلال می کند که این اشتباه است: گزاره ها (و گزاره ها) می توانند بی معنی باشند. پس از اثبات این امر، آنگاه می توان نشان داد که شک و تردید افراطی تر در مورد استفاده فلسفی از مفهوم بی معنائی نادرست است. به‌ویژه، اروین نشان می‌دهد که اظهارات زیر از شک‌گرایان رادیکال نادرست است: اینکه آنچه بی‌معنا است نسبت به یک زبان معین یا زمان معین است، و اینکه مفهوم بی‌معنای ما را مجبور می‌کند که به عنوان استعاره‌های بی‌معنی که برای گویندگان شایسته قابل درک است محکوم کنیم. انگلیسی.
در فصل پایانی خود، اروین پیامدهای وجود نداشتن معیار کلی کافی برای بی معنی بودن را در نظر می گیرد. او سپس سعی می‌کند نشان دهد که چگونه مفهوم بی‌معنای، هنگامی که به شیوه‌ای که او پیشنهاد می‌کند، تفسیر می‌شود، می‌تواند توسط فیلسوفان سودمند باشد، علی‌رغم مخالفت‌های متقاعدکننده‌ای که فیلسوفان در منازعات خود بر سر آن مطرح کرده‌اند.