خرید و دانلود نسخه کامل کتاب The Rousing Drum: Ritual Practice in a Japanese Community

توضیحاتی در مورد کتاب

مناسک اغلب با رفتار غیرمتغیر یا تکراری برابری می شود. این تصور توسط گرایش قوم‌نگاری به یک چارچوب زمانی بسیار محدود تشویق می‌شود، که روابط و شرایط کنونی را به جای تحولات بلندمدت برجسته می‌کند. The Rousing Drum دیدگاه متفاوتی دارد. این یک چشم انداز تاریخی چند صد ساله را در کاوش در نقش آیین به عنوان یک رسانه موثر برای مذاکره در مورد تغییرات اجتماعی-سیاسی و اقتصادی اتخاذ می کند. مکان، فوروکاوا، شهری است که در داخل کوهستانی ژاپن واقع شده است. هر بهار جشنواره محلی زیارتگاه شینتو فرصتی را برای اجرای روابط و نگرش های اجتماعی فراهم می کند. در روز، یک زیارتگاه قابل حمل که حاوی روح الوهیت نگهبان است در یک صفوف باشکوه در شهر اسکورت می شود. با این حال، در شب، سناریوی متفاوتی رخ می دهد. یک درام بشکه‌ای شکل در خیابان‌های شبانه بر روی یک سکوی شبکه‌مانند عظیم عبور می‌کند. اعضای برجسته جامعه موظفند بر روی سکو سوار شوند، در حالی که تیم هایی از بزرگسالان جوان با عجله بیرون می آیند و هنگام عبور از محله های مربوطه به آن حمله می کنند. عمل می تواند کاملاً سرکش شود و دعواها و آسیب های تصادفی به عنوان همبستگی اجتناب ناپذیر پذیرفته شوند. در تجزیه و تحلیل جشنواره در طول زمان، شنل یک دگرگونی چشمگیر را آشکار می کند. آیین طبل، که به عنوان مقدمه ای جزئی برای سایر رویدادها آغاز شد، در اواخر دهه 1800 به عنوان مناسبتی برای پخش خصومت ها و تسویه حساب ظاهر شد. با پیشرفت مدرنیزاسیون ژاپن، اجرای آیینی به چالشی نمادین برای اقتدار نهادینه شده تبدیل شد و گهگاه به خشونت با انگیزه سیاسی تبدیل شد. در حالی که مراسم مذهبی که در طول روز برگزار می‌شد توسط صاحبان قدرت محلی تخصیص می‌گرفت، آیین طبل شبانه پاسخی عامیانه به مراسم مذهبی رسمی مجاز بود. بنابراین، جشنواره به عنوان یک کل نشان دهنده برخورد ایدئولوژی های رقیب در چارچوب یک انجمن عمومی واحد بود. آیین امروزی، در مقایسه با آن، به یک جاذبه توریستی همسو با اهداف توسعه اقتصادی شهر تبدیل شده است. بررسی دقیق شنل از داده‌های تاریخی قومی، دیدگاه جدیدی با ارزش در مورد جشنواره‌های ژاپنی و همچنین رویدادها و شرایطی که بر توسعه آنها تأثیر می‌گذارد، ارائه می‌دهد. نگاه نوآورانه او به رفتار آیینی در طول زمان ما را متقاعد می کند که تنها در صورتی می توانیم اهمیت اساسی چنین فعالیت هایی را درک کنیم که آنها را در چارچوب الگوهای تاریخی بزرگتر در نظر بگیریم.