خرید و دانلود نسخه کامل کتاب The Thematic Unity of the Book of the Twelve

توضیحاتی در مورد کتاب

یهوه لشکریان می گوید: «به سوی من بازگردید» و یهوه میزبانان می گوید «و من به سوی شما باز خواهم گشت». این جمله در رأس نبوت زکریا (1.3) قرار دارد. اما «بازگشت به یهوه» به چه معناست؟ و اینکه یهوه «به سوی تو باز خواهد گشت» به چه معناست؟ لوکورو استدلال می‌کند که این دعوت به توبه و پاسخ‌های یهوه به آن است که موضوع وحدت‌بخش و سازمان‌دهنده بازگشت کتاب دوازده را تشکیل می‌دهد. در حالی که مطالعات در مورد توسعه و ترکیب دوازده در سال های اخیر مثمر ثمر بوده است، این کتاب تلاش می کند تا با نگاهی دقیق به شکل نهایی دوازده، به ویژه کتاب های آغازین و پایانی آن، این آثار را گسترش دهد (هوشیا-جوئل، زکریا- ملاکی)، و نقشی که جایگاه و مضمون شرعی در کتاب ایفا می کند. این پروژه با تعریف کارکرد مضمون در کتاب‌های کتاب مقدس آغاز می‌شود، و سپس مضمون نقشی را که در اشعیا بازی می‌کند با نقش آن در دوازده نفر، قبل از پرداختن به وظیفه اصلی تفسیر، مقایسه می‌کند. LeCureux استفاده از “بازگشت” را در دوازده مورد بررسی می کند، و نشان می دهد که این دعوت به بازگشت است که رویدادهای روز یهوه را کنترل می کند. با جلوتر رفتن، این تفسیر پیوندهای بین الزامات بازگشت هوشع 14، یوئل 2، فراخوان‌های خود زکریا برای بازگشت و پرسش پایانی ملاکی، “چگونه باید بازگردیم؟” را آشکار می‌کند (3.7). آنچه در نهایت آشکار می‌شود، ماهیت چندوجهی رابطه خدا با قومش است، رابطه‌ای که شامل مبارزه مردم برای رویگردانی از نافرمانی عهد به سوی یهوه در توبه، و همچنین رویگردانی خود خداوند از قضاوت به سوی قومش در برکت است.