خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Gorani Influence on Central Kurdish: Substratum or Prestige Borrowing?

توضیحاتی در مورد کتاب

تاریخ: 2010
تعداد صفحات: 20

زبان‌های بومی که کردها به آن تکلم می‌کنند به دو گروه تقسیم می‌شوند که هر کدام دوباره به دو گروه گویش اصلی تقسیم می‌شوند. اکثریت کُردها به گویش‌های به اصطلاح کورمانی یا سورانی صحبت می‌کنند. تعداد کمتری به گورانی یا زازا صحبت می کنند. اگرچه دو لهجه اخیر خویشاوندان نزدیک دو گویش اولی هستند، اما به طور دقیق به شاخه ای از زبان های هند و ایرانی تعلق ندارند. با این وجود، معمولا تصور می‌شود که هر دو گروه متعلق به گروه شمال غربی زبان‌های ایرانی هستند.

من می‌خواهم از این چارچوب نظری برای تمرکز بر انواع خاصی از سؤالات مربوط به پدیده‌های تماس زبانی که در بالا ذکر شد، استفاده کنم. مک‌کنزی (1961b: 86) استدلال کرد که ویژگی‌های دستوری متمایزکننده سورانی از کردی به دلیل زیرلایه‌ای گورانی است، یعنی ردپای زبانی که در آن منطقه قبل از «حمله کردها» فرضی صحبت می‌شد. بحث اصلی من که در بخش 3 این مقاله ارائه شده است، این خواهد بود که این پیوندهای نزدیک‌تر بین کرد مرکزی و گورانی به بهترین وجه نه به عنوان یک زیربنا (احتمالاً قبل از حملات مغول)، بلکه بیشتر به عنوان وام‌گیری‌های اعتباری مربوط به تاریخ بسیار دیرتر دیده می‌شوند. نه قبل از قرن هفدهم. این روند نیازی به تغییر زبان جدی در میان جمعیت گورانی ندارد، همانطور که یک حساب از نظر تأثیر زیر لایه ای نشان می دهد.