خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Neoliberal Nonfictions: The Documentary Aesthetic from Joan Didion to Jay-Z

توضیحاتی در مورد کتاب

با اوج گیری نئولیبرالیسم در فرهنگ آمریکایی در دهه 1960، ساختارهای سیاسی حاکم بر زندگی خصوصی مبهم تر و مبهم تر شدند. کتاب‌های غیرداستانی نئولیبرال استدلال می‌کنند که سبک جدیدی از هنر مستند برای بیان شکاف‌های بین تجربه فردی و واقعیت در عصر سرمایه‌داری مالی پدیدار شد. در این مطالعه گسترده، دانیل وردن به موضوعاتی از فقر شهری و عدالت کیفری گرفته تا فروپاشی محیط زیست و سیاست بین‌الملل اشاره می‌کند. او تأثیر مبارزات محلی و بازارهای جهانی را بر موسیقی، از مستند بدنام دیلن، به عقب نگاه نکن، اثر D. A. Pennebaker، تا آلبوم موفق کندریک لامار، Good Kid, M.A.A.D، بررسی می کند. شهر. او در کتاب زندگی‌نامه‌ی «رمزگشایی» جی زی، «زندگی‌نامه مالکوم ایکس» اثر الکس هیلی، و روزنامه‌نگاری «گونزو» اثر هانتر اس. او به این موضوع نگاه می‌کند که چگونه آثار معاصری مانند خاطرات مگی نلسون، قسمت‌های قرمز، و مجموعه عکاسی تارین سایمون، بی‌گناهان، ساده‌سازی‌های اخلاقی نوشته‌های جنایی واقعی سنتی را به چالش می‌کشند. در نتیجه گیری، او تسلط خاطره نویسی را به عنوان یک شیوه ادبی در دوران نئولیبرال بررسی می کند، به ویژه با تمرکز بر آثار جوآن دیدیون و دیو اگرز. مستند به زیبایی شناسی عصر ما تبدیل شده است و از فاصله آشتی ناپذیر بین فرد و جامعه به عنوان مکانی برای آزمایش زیبایی شناسی در رسانه ها، از روزنامه نگاری و عکاسی گرفته تا خاطرات، موسیقی و فیلم استفاده می کند. زیبایی شناسی مستند، هم نشانه و هم پاسخی به ظهور نئولیبرالیسم اقتصادی است، برای اینکه چگونه خودمان و دنیای امروزمان را بفهمیم.