خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Serbian-English and English-Serbian pocket dictionary

توضیحاتی در مورد کتاب

لندن: Kegan Paul, Trench, Trubner & C., Ltd., 1920. — iv, 284 p. Džepni srpsko-engleski i englesko-srpski rečnik.

زبان های اسلاو یکی از گروه های خانواده بزرگ زبان های هند و اروپایی را تشکیل می دهند که اکثر زبان های اروپایی دیگر به آن نیز تعلق دارند. زبان‌های اسلاو به سه بخش شرقی، غربی و جنوبی تقسیم می‌شوند. به بخش شرقی متعلق به روسی (روسی بزرگ و روسی کوچک یا روتنی) است. به بخش غربی، لهستانی، بوهمی، و لوزاتی-وندی (هنوز در بخش‌هایی از زاکسن و پروس صحبت می‌شود). و به بخش جنوبی، اسلوونی، صرب کرواتی و بلغاری. اسلوونی توسط حدود یک و نیم میلیون نفر در استان های اتریش ایستریا، کارنیولا و کارینتیا صحبت می شود. صربی کرواتی در سراسر استان دالماسی اتریش، استان های مجارستان کرواسی و اسلاونیا، سرزمین های مشترک اتریش و مجارستان بوسنی و هرسگوین، در بخش های جنوبی
پادشاهی مجارستان (معروف به Banat و) صحبت می شود. Bačka)، در سراسر پادشاهی صربستان
و مونته نگرو و در بخش هایی از مقدونیه. در مجموع توسط حدود نه میلیون نفر. زبان بلغاری در سراسر بلغارستان و در بخش هایی از مقدونیه توسط حدود پنج میلیون نفر صحبت می شود. از این سه زبان که بخش جنوبی زبان‌های اسلاو را تشکیل می‌دهند، اسلوونی و صربی-کرواسی هم از نظر واژگان و هم از نظر ساختار بسیار شبیه هستند. از سوی دیگر، صرب-کرواسی و بلغاری، اگرچه حاوی تعداد زیادی کلمات مشترک در هر دو زبان هستند، اما از نظر دستور زبان بسیار متفاوت هستند. ملل اسلاو از دو الفبای مختلف استفاده می کنند، الفبای لاتین و الفبای سیریلیک، که اصطلاحاً به این دلیل نامیده می شود که نویسنده آن، مبلغ یونانی سنت سیریل، بومی سالونیکا، به همراه برادرش سنت متدیوس، فرض می شود. در قرن نهم توسط کلیسای قسطنطنیه فرستاده شد تا اسلاوهایی را که در حوضه دانوب ساکن بودند، تغییر دهد. پس از تقسیم کلیساها، ملل اسلاو به دو بخش تقسیم شدند، آنهایی که از قسطنطنیه گرویده بودند و از قسطنطنیه وفاداری داشتند و آنهایی که در موقعیتی مشابه با روم ایستاده بودند. بخش اول شامل روس ها و بلغارها، بخش دوم لهستانی ها، بوهمیایی ها و اسلوونیایی ها بود. مردم صرب-کرواسی بین این دو تقسیم شده بودند، بخشی از آن که بیشتر در شرق و قسطنطنیه نزدیکتر بود، یعنی تقریباً پادشاهی صربستان و مونته نگرو و بخش های شرقی بوسنی و هرسگوین، در کلیسای ارتدکس شرقی گنجانده شد. در قسطنطنیه، در حالی که آن قسمت از آن که بیشتر در غرب و نزدیکتر به روم قرار داشت، یعنی تقریباً بخش‌های غربی بوسنی و هرسگوین، دالماسی، کرواسی و اسلاونیا، تحت تأثیر کلیسای غربی یا روم قرار گرفت. بدین ترتیب مردم صرب کرواسی که از نظر قومی و زبانی یکی بودند، از نظر دین و تمدن به دو نیمه تقسیم شدند که با نام‌های قبیله‌ای قدیمی صرب یا صرب شناخته شدند. (Srbi) و کروات ها یا کروات ها (Hrvati). بنابراین، بیشتر به این نتیجه رسیده است که زبان آنها، که اکنون به طور کلی به عنوان صرب-کرواسی شناخته می شود، که اساساً یکی است، به هر دو الفبای لاتین و سیریلیک نوشته می شود، در حالی که هر یک از زبان های اسلاوونی فقط نوشته می شود. با حروف لاتین یا سیریلیک.