خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Sky Above, Great Wind: The Life and Poetry of Zen Master Ryokan

توضیحاتی در مورد کتاب

ریوکان (1758–1831) به همراه دوگن و هاکوین یکی از سه غول ذن در ژاپن است. اما بر خلاف دو همکار مشهورش، ریوکان یک جامعه ترک تحصیل کرده بود و بیشتر به عنوان یک گوشه نشین و یک گدا زندگی می کرد. او هرگز رئیس یک صومعه یا معبد نبود. او دوست داشت با بچه ها بازی کند. او وارث دارما نداشت. با این حال، مردم به عمق درک او پی بردند، و مردم از هر طبقه به دنبال او بودند تا این آموزش را فقط در کنارش بودن تجربه کنند. شعر و هنر او حتی در زمان حیاتش بسیار محبوب بود. او اکنون به همراه باشو، بوسون و عیسی به عنوان یکی از بزرگترین شاعران دوره ادو شناخته می شود. او همچنین یک هنرمند خوشنویس چیره دست با سبکی بسیار متمایز بود که بیشتر به خاطر روحیه منحصر به فرد و سرکوب ناپذیرش بود، اما همچنین به دلیل اینکه بسیار فقیر بود معمولاً مواد نداشت: خط نازک متمایز او به این دلیل بود که او اغلب به جای برس هایی که توانایی خرید آن را نداشت، از شاخه ها استفاده کرد. می گفتند وقتی کاغذی نداشت با انگشتانش در هوا کار قلم مو را تمرین می کرد. داستان‌های خنده‌داری در مورد اینکه چگونه مردم سعی کردند او را فریب دهند تا برایشان هنر انجام دهد و در مورد اینکه چگونه تلاش‌های آنها را ناکام گذاشت، وجود دارد. در دوران پیری عاشق راهبه ذن جوانی شد که او نیز شاگرد او شد. علاقه او به او شعرهای پخته اواخر دوره او را رنگ می کند. این مجموعه شامل بیش از 140 شعر ریوکان با گزیده هایی از هنر او و حکایات بسیار خنده دار درباره او است.

مرور
راهب ذن ریوکان به یکی از محبوب ترین شاعران تاریخ ژاپن تبدیل شده است. او که در یک کلبه کوچک کوهستانی به جای معبد زندگی می کرد و بازی با کودکان را به مراسم ترجیح می داد، انسانیت گرم، شوخ طبعی ملایم و روحیه عمیق خود را در شعر خود به تصویر کشید. این ترجمه جدید زیبا توسط کازواکی تاناهاشی شامل سروده‌ای سخاوتمندانه از شعر او به سبک ژاپنی و چینی، و همچنین زندگی‌نامه، تحلیل شعر او و حکایت‌های جذاب درباره زندگی او است. به راحتی می توان فهمید که چرا ریوکان نه تنها در ژاپن، بلکه در سایر نقاط جهان نیز محبوب شده است.» (استفان آدیس، نویسنده هنر ذن و هنر هایکو).

“احمق بزرگ” ریوکان یکی از محترم ترین چهره های شعر ژاپنی است و در کاز تاناهاشی، او به اندازه ای که می توان تصور کرد یک مترجم- مدافع کامل یافته است. در این ترجمه، مقدمه و شعر پس از شعری روشنگر می یابیم که شوخ طبعی عالی ریوکان، تنهایی او، عجیب و غریب بودن او، فقر او در کلبه ای کوچک در کوهستان، بینش بودایی او، عشق او به کودکان و توپ های نخ ابریشم را آشکار می کند. ، در نهایت، عشق او به یک زن بسیار جوان تر. این یک دستاورد شگفت‌انگیز و خواندن آن لذت بخش است.» – سام همیل، نویسنده کتاب تقریباً بهشت
درباره نویسنده
ریوکان (1758–1831) به همراه دوگن و هاکوین یکی از سه غول ذن در ژاپن است. اما بر خلاف دو همکار مشهورش، ریوکان یک جامعه ترک تحصیل کرده بود و بیشتر به عنوان یک گوشه نشین و یک گدا زندگی می کرد. او هرگز رئیس یک صومعه یا معبد نبود. او دوست داشت با بچه ها بازی کند. او وارث دارما نداشت. با این حال، مردم به عمق درک او پی بردند، و مردم از هر طبقه به دنبال او بودند تا این آموزش را فقط در کنارش بودن تجربه کنند. شعر و هنر او حتی در زمان حیاتش بسیار محبوب بود. او اکنون به همراه باشو، بوسون و عیسی به عنوان یکی از بزرگترین شاعران دوره ادو شناخته می شود. او همچنین یک هنرمند خوشنویس چیره دست با سبکی بسیار متمایز بود که بیشتر به خاطر روحیه منحصر به فرد و سرکوب ناپذیرش بود، اما همچنین به دلیل اینکه بسیار فقیر بود معمولاً مواد نداشت: خط نازک متمایز او به این دلیل بود که او اغلب به جای برس هایی که توانایی خرید آن را نداشت، از شاخه ها استفاده کرد. می گفتند وقتی کاغذی نداشت با انگشتانش در هوا کار قلم مو را تمرین می کرد. داستان‌های خنده‌داری در مورد اینکه چگونه مردم سعی کردند او را فریب دهند تا برایشان هنر انجام دهد و در مورد اینکه چگونه تلاش‌های آنها را ناکام گذاشت، وجود دارد. در دوران پیری عاشق راهبه ذن جوانی شد که او نیز شاگرد او شد. علاقه او به او شعرهای پخته اواخر دوره او را رنگ می کند. این مجموعه شامل بیش از 140 شعر ریوکان با گزیده هایی از هنر او و حکایات بسیار خنده دار درباره او است.

کازواکی تاناهاشی، خوشنویس آموزش دیده ژاپنی، پیشگام ژانر “نقاشی یک ضربه” و همچنین خالق انسو چند رنگ (دایره های ذن) است. آثار قلم موی او در نمایشگاه های انفرادی در گالری ها، موزه ها و دانشگاه های سراسر جهان به نمایش درآمده است. تناهشی چندین کتاب از نوشته های دوگن را ویرایش کرده است و همچنین نویسنده کتاب ذهن قلم مو است.